κεφαλοκόπτης

κεφαλοκόπτης, ὁ (Μ)

αυτός που κόβει το κεφάλι, αποκεφαλιστής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κεφαλ(ο)-* + -κόπτης (< κόπτης < κόβω), πρβλ. νυχο-κόπτης, χαρτο-κόπτης].